Claartje Kruijff is als jong kind in de Verenigde Staten opgegroeid en heeft in Nederland haar middelbare school en studie afgemaakt.
Ze studeerde psychologie in Leiden en werkte daarna drie jaar in Amsterdam en vier jaar in Londen voor een internationaal organisatieadviesbureau.
Ter gelegenheid van haar huwelijk raakte ze in gesprek met een priester. Buitenkerkelijk opgevoed kreeg haar leven door deze gesprekken een wending. Ze stopte met haar toenmalige werk en ging theologie studeren aan de VU.
Inmiddels is ze zeven jaar werkzaam als predikant in de Amsterdamseoecumenische Dominicusgemeente en is ze vriend van de Remonstranten. Daarnaast is zij buiten de kerk actief en wordt ze gevraagd voor huwelijken, uitvaarten, gesprekken en lezingen.
In 2016 schreef ze het boek Leegte achter de dingen. Over hoe haar gevoel van existentiele en spirituele leegte veranderde in betekenisvolle ruimte. En over het zoeken naar en vinden van een geloofwaardige levenshouding. Momenteel werkt ze aan een tweede boek over het (geloofs-) levenvan haar grootouders die geïnterneerd waren in Nederlands-Indië. Waarbij ze zich telkens afvraagt hoe zij de proef doorstonden, waar zij op vertrouwden en hoe hun geloofsleven ons in deze tijd kan inspireren.
Claartje is getrouwd met Frank. Samen hebben ze drie dochters.
Projectvoorstel
Ik hoop een onafhankelijke schrijvende denktank te vormen. Met een kleine groep denkers/schrijvers wil ik een jaar lang verdieping zoeken ten aanzien van levensvragen. Ik mis tijd, concentratie en diepgang in een haastige en chaotische maatschappij waarin de buitenkant van het leven dominant lijkt.
Het lijkt alsof het gesprek over wat goed (samen-) leven is nauwelijks gevoerd wordt of in ieder geval verder polariseert en verschraalt. Ik stel mij voor dat deze denktank vragen stelt, verdieping zoekt en gezamenlijk schrijft over kernthema’s uit het alom bekende gebed: het Onze Vader.
(Wie is ons? Wie of wat is ons heilig? Geef ons heden ons dagelijks brood, Verlos ons van het kwaad )
De denktank bestaat uit een protestantse en katholieke theoloog,een humanistische moslim, een rabbijn, een schrijver die asielzoeker was en ikzelf vanuit de oecumene.
Deze mensen schrijven allemaal op een openhartige en geloofwaardige manier vanuit hun eigen achtergrond en plaats in de samenleving. Tijdens dit jaar zullen we samen nadenken over hoe we ons denken en schrijven op een creatieve en effectieve manier delen. Ik zou samen willen werken aan taal die hoofd en hart verbindt. Met als doel: bijdragen aan een kwalitatiever gesprek over ons geloofs- en samenleven.
Mijn missie
Velen van ons hebben de christelijke traditie verlaten of zijn er te weinig mee bekend terwijl we snakken naar inspiratie en diepgang. Naar betekenis en richting.
Buitenkerkelijk opgevoed, vond ik juist de weg naar de christelijke traditie. Dit kader bood mij de levensruimte die ik ontbeerde. Ik ontdekte taal voor de binnenkant van het leven en kon als betekenisvolle schakel invoegen in een groter verhaal van leven dan het mijne alleen.
Want we zijn geen losgeraakte individuen. We’re all in this together. We zijn op zoveel verschillende niveaus en manieren met elkaar verbonden, dat besef overstijgt ons begrip, het is een zaak van hoofd én hart, een spiritueel weten en tegelijkertijd een moreel appél.
Ik zie het als mijn opdracht en missie om een lans te blijven breken voor de breedte en diepte van de christelijke traditie. Want er is ons veel wijsheid overgeleverd waarbinnen wij op een geloofwaardige manier onze eigen stem kunnen vinden. En daarbij noem je God of niet of juist anders.
Of draai je het om en begin je met de vraag die God de mens stelde toen hij zich had verstopt: ‘Mens, waar ben je?’ en even later, ‘Waar is je broer?’
